Ptaki doliny Biebrzy

W 2016 r. wykonano 5 liczeń w następujących terminach: 6-7.03, 16-17.03, 22-23.03, 5-6.04 i 25.04. Łącznie odnotowano 115 269 osobników należących do 46 gatunków ptaków wodno-błotnych. Najwięcej ptaków wodno-błotnych stwierdzono podczas liczenia w trzeciej dekadzie marca. Odnotowano wówczas ponad 51 tysięcy ptaków. W trakcie monitoringu najliczniej obserwowanym gatunkiem była gęś białoczelna (maksymalnie 26 tys. osobników), następnie świstun (do 16 tys. os.) i czajka (do 7 tys. os.). W tabeli poniżej zestawiono wielkość stwierdzanych koncentracji 10 najliczniejszych gatunków.

W porównaniu do ubiegłorocznych wyników (wykres poniżej) kaczki oraz gęś białoczelna w roku 2016 osiągnęły mniejsze liczebności. Różnica ta spowodowana jest zapewne odmiennymi warunkami hydrologicznymi. W marcu 2015 roku, susza i brak pokrywy śnieżnej, która topiąc się mogłaby zasilić rozlewiska spowodowały, że rozlewisk w dolinach innych rzek, niż Biebrza, praktycznie nie było. Na przykład, w dolinie Narwi, w której zazwyczaj gromadzą się duże stada kaczek i gęsi, rzeka nie utworzyła wylewisk. Natomiast w Basenie Dolnym Biebrza, pomimo niekorzystnych warunków hydrologicznych, utworzyły się dostatecznie duże rozlewiska. Dzięki temu, Biebrza w 2015 r. „zasysała” ptaki, które normalnie gromadzą się na rozlewiskach w innych dolinach rzecznych. Sytuacja ta podkreśla kluczowe znaczenie rozlewisk w dolinie Biebrzy dla migrujących ptaków wodno-błotnych. W 2016 r., dzięki wodzie roztopowej z pokrywy śnieżnej, rozlewiska wystąpiły nie tylko w dolinie Biebrzy, ale także w dolinach innych rzek. Przez co wędrujące stada kaczek i gęsi mogły się rozproszyć po sąsiednich dolinach rzecznych.

W tym miejscu należy przypomnieć, że podawane liczebności mają charakter monitoringowy. To znaczy, że rzeczywista liczebność ptaków wodno-błotnych może być znacznie wyższa, niż stwierdzona w trakcie kontroli. -  Łukasz Krajewski Biebrzański Park Narodowy