Obwodnica marzeń

       Adrenalina wzrosła, kiedy jako kierowca niepozornego volkswagena wjechałem, 13 lipca 2015 roku, na dziewiczą nawierzchnię wschodniego fragmentu budowanej obwodnicy Szczuczyna. Tą drogą – jeszcze nikt nie jechał! Z wrażenia nacisnąłem klakson, którego inna niż zwykle barwa i natężenie falowały w powietrzu.          

      Dosłowna ziemia obiecana chwilowo wolna od niezbyt muzycznych dźwięków, znaków drogowych, policji i fotoradarów. Tymczasem w nastroju historycznego i niepowtarzalnego czaru doznań, w przeciętą skarpami przestrzeń sączyła się z głośników muzyka wypełniona szantami, która potem jakoby sama rozśpiewała się w rozanielonej głowie.

Spełniają się marzenia o spokojnych nocach, braku dźwięków drżących szklanek, niepękających ścian budynków, etc. Nowa droga DK61 zamienić ma chaos w realne ścieżki spokojnego życia – w bezpieczny ruch miejski.   

      Obwodnica będzie punktem odniesienia dotychczasowego natężenia ruchu, do zachowania strefy ciszy w życiu miejskim pod względem psychologicznych i socjologicznych uwarunkowań. Dotychczas ludzie żyjący w ulicznym chaosie, podlegali stresowi o nieodwracalnych skutkach. Po oddaniu obwodnicy do użytku, zdezorganizowana, życiowa przestrzeń przeniesie się w jej granice. Pozostanie przyjazny, bo konieczny hałas miejski, choć czasem nadjedzie objuczona ciężarówka, albo piskiem opon podkreśli techniczne przygotowanie do życia młodzieniec.  

      Po chwilach jazdy w nieznanej przestrzeni tzw. dziewiczego „rejsu”, pojazd wykołował sprawnie na trasę starego ruchu – w kierunku Szczuczyna.  

Miasteczko zepchane przez historię na tor boczny, od 1918 roku nie jest pępkiem powiatu, ale posiadać będzie swój obszar, w którym mieszkańcy osiągną status świętego spokoju.  

      Czasy, w których żyjemy zmieniły się na tyle, że żadna miejscowość nie powinna znosić ciężaru tak dużego ruchu pojazdów, choć i dla kierowców jazda przez tereny zabudowane jest niepotrzebnym obciążeniem.

Tekst i zdjęcie: Stanisław Orłowski